Logopedyczne
badanie przesiewowe testuje szereg umiejętności potrzebnych
do prawidłowego rozwijania się mowy. Jego zadaniem jest wykrycie
ewentualnych dysfunkcji, wad lub zaburzeń, które mogą negatywnie wpływać na
kształtowanie się mowy dziecka. Badanie przeprowadzane jest w formie zabawy.
Dziecko rozmawia z logopedą, nazywa przedmioty przedstawione na obrazkach,
wskazuje odpowiednie obrazki, powtarza wyrazy itp. Wypowiedzi dziecka pozwalają
ocenić stan artykulacji głosek (wymowę),
ale też, czy dziecko ma problemy w zakresie odbioru (badanie
słuchu fizycznego-czy dziecko słyszy i fonematycznego-czy dziecko odróżnia dźwięki) i przetwarzania dźwięków. Badaniu
podlega także budowa i sprawność aparatu
artykulacyjnego: warg, języka, żuchwy oraz ocena czynności fizjologicznych, tj. oddychania, gryzienia, żucia i
połykania. Określa się również lateralizację,
pamięć słuchową (powtarzanie ciągu usłyszanych
wyrazów), emisję głosu (barwę i ton głosu: czy występuje chrypka, głos jest zbyt
niski lub zbyt wysoki; sprawdza się napięcie szyi) a także tzw. prozodia mowy (akcent, intonacja rytm,
płynność mówienia).
Po
zakończeniu badań logopeda informuje rodziców o stanie rozwoju mowy dziecka, ewentualnie
przedstawia wstępną diagnozę. Wynik
badania nie zawsze oznacza podjęcie pracy terapeutycznej. Bardzo często
logopeda przekazuje rodzicom, jak pomóc dziecku, i na co należy zwracać uwagę w
ramach oddziaływań profilaktycznych.
Wskazuje problem, a rodzic decyduje, czy chciałby skorzystać z usług specjalisty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz