Oddychanie a mówienie

Oddychanie to czynność tak naturalna, że właściwie nie zauważamy jej. Zauważamy ją dopiero wtedy, gdy pojawiają się problemy. Wszyscy znamy zjawisko "zapowietrzenia się" szczególnie u dzieci, które mówią szybko, nie koordynują tempa mówienia z oddychaniem. Pamiętajmy, że to powietrze przepływając przez krtań, wprawia w ruch fałdy głosowe (struny głosowe), które następnie wydają dźwięk. Brak koordynacji tempa mówienia z oddychaniem powoduje mówienie na wdechu, bezdechu czy brakującym oddechu.

Zwrócenie uwagi na prawidłowy tor oddechowy pozwala zapobiec ewentualnym zaburzeniom mowy, np. jąkaniu, mowie bezładnej, tachylalii lub bradylalii (zbyt szybka lub zbyt wolna mowa) oraz seplenieniu.

Zabawy oddechowe nie wymagają ani specjalnych pomocy ani warunków. Można i należy je stosować w codziennych sytuacjach:

• dmuchanie na gorąca zupę, wodę, statki z papieru, bańki mydlane, wiatraczki, skrawki papieru, piórka itp.,
• nadmuchiwanie balonów,
• wydłużanie fazy wydechu- wdech przez nos - długi, spokojny wydech przez usta,
• wydawanie dźwięków na wydechu np. szum wiatru- szszszsz, uciszanie- ciiiiii, pociąg-tuf, tuf, tuf itp.

Inne ćwiczenia pozostawiam inwencji własnej. Jest lato, czas urlopów, więc znajdźmy czas na zabawy z dziećmi.